συνδιαχαράττω

Μ

χωρίζω τα όρα, οροθετώ μαζί ή ταυτόχρονα με άλλον.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + διαχαράσσω «χωρίζω, διαιρώ, ορίζω»].